Betere aanpak overlast verwarde personen

De overlast van verwarde personen neemt ook in Apeldoorn ieder jaar toe. De gemeente werkt aan een goede aanpak in het belang van de cliënten en hun omgeving. De SGP vindt dit erg belangrijk en vroeg daarom om extra informatie.

In de veiligheidsbrief van de burgemeester over de eerste helft van dit jaar sprong de stijging van overlast door verwarde en overspannen personen er weer uit. Er was een toename geregistreerd van 26 procent. Van 2012 tot 2015 steeg het aantal meldingen van 744 naar 1044. De crisisdienst van de organisatie voor geestelijke gezondheidszorg GGNet kreeg dit jaar al zo’n 3000 telefonische meldingen voor crisiscontact.

De feiten zijn verontrustend. Al begin dit jaar had de SGP daarom het college om een toelichting gevraagd. De problematiek wordt echter steeds groter en daarom was er mede op verzoek van de fractie begin deze maand een speciale bijeenkomst met allerlei betrokkenen, zoals GGNet, politie, veiligheidskamer, Zilveren Kruis en de sociale wijkteams.

Bij verwarde personen kan het om heel verschillende mensen gaan. Zij kunnen ernstige psychische, sociale of maatschappelijke problemen hebben. Sommigen worden behandeld in een verslavingskliniek of een psychiatrisch ziekenhuis. Anderen hebben hulp nodig omdat zij dakloos zijn, een ernstige vorm van autisme hebben of bijvoorbeeld dementerend zijn. Meldingen van overlast door deze heelverschillende groep mensen wordensamengevat onder de term ”E33”.

Familie en buren
De aanpak van verwarde personen verandert sterk. Tot nu toe wonen zij meestal in de beschermde omgeving van een instelling voor geestelijke gezondheidszorg (GGZ). Door de decentralisatie in de zorg is het streven om de cliënten –indien mogelijk– in de wijken te laten wonen. Het aantal GGZ-bedden, zoals dat wordt uitgedrukt, dient met 30 procent te verminderen.

Als de verwarde personen zelfstandig in een flat of een andere woning gaan wonen, krijgen ze wel professionele begeleiding. Ook is het belangrijk dat ze ondersteuning van een sociaal netwerk van bijvoorbeeld familie, buren en de woningcorporatie hebben.

Voor een goede uitvoering is het van groot belang dat de omwonenden informatie krijgen over de omgang met een verwarde buurman of buurvrouw. Ook moet er worden gezorgd dat de cliënten een vorm van werk of andere dagbesteding hebben en dat bijvoorbeeld hun financiële situatie stabiel is. 

Het organiseren van goede maatschappelijke opvang en beschermd wonen is verre van eenvoudig, mede omdat veel cliënten last hebben van een ingewikkelde problematiek. In de praktijk valt de verandering daarom niet mee. Het vergt goede afstemming tussen de betrokken organisaties. Er moet op dat vlak nog het nodige verbeteren, zo bleek op de bijeenkomst, maar er wordt gelukkig stevig aan gewerkt. Per 1 oktober 2018 dient er een sluitende aanpak te zijn.

Hopelijk gaat het lukken. Belangrijk is dat cliënten mee kunnen doen in het maatschappelijk leven en dat de overlast wordt beperkt.

Henk van den Berge
fractievoorzitter