Liever bomen dan stenen

‘3-30-300’ – dat is de vuistregel die de gemeente gebruikt voor groen in de stad.

Drie bomen zichtbaar vanuit ieder huis; 30 procent van het oppervlak in de stad bestaat uit bladerdek van bomen en struiken en minimaal 300 meter tot een groene plek voor koelte en ontmoeting. Dit is een van de dingen die onderdeel uitmaken van het nieuwe bomenbeleid.

Als het gaat over bomenbeleid zijn er voor de SGP twee zaken die in balans moeten zijn. Aan de ene kant is er de grote waarde van het groene karakter van Apeldoorn en van natuur en groen in het algemeen. Het is namelijk niet goed voor mensen om tussen alleen maar stenen en glas te leven. Daarnaast is het ook voor de natuur, bijvoorbeeld voor vogels en insecten, van groot belang dat er veel groen is.

De andere kant van de balans is de keuzevrijheid van mensen om te doen met hun eigendommen, en dus ook tuin, wat zij zelf willen. De overheid moet zo weinig mogelijk achter de voordeur (of tuindeur) komen.

In het nieuwe bomenbeleid van de gemeente is dit dilemma duidelijk terug te vinden. Aan de ene kant wordt er ingezet op meer bomen. Zo vervallen zogenaamde kapvergunningsvrije gebieden in de stad. Maar tegelijk wordt er geen gehoor gegeven aan partijen die vinden dat bij het kappen van een boom twee of meer (in plaats van één) bomen terug geplant moeten worden. In een kleine tuin is dit namelijk vaak niet gewenst.

De SGP pleit voor minder regels en een goede balans tussen keuzevrijheid en bescherming van het groen.

Matthias Bunt